Een thuis

Ik woon in een droom, een droom van mij. Het is mijn coconnetje, niemand kan erbij.
Ik woon in een droom, ver weg van hier. Een wereld zonder zorgen, enkel plezier.
Wordt het me te veel,  keer ik weer terug naar daar. De plek waar ik woon zonder gevaar.
Veilig en geborgen met al waar ik van geniet. Een plek waar ik mezelf kan zijn en niemand me ziet


De plek waar ik woon daar hangt zo’n heerlijke rust, Alles wat ik me wensen kan, beleef ik er bewust
De plek waar ik woon, daar hoef ik niet sterk te zijn.  Mijn hart is daar vrij van verdriet en van pijn.
Een plek helemaal zoals ik ze wil, zonder bezwaar, Zonder iets van me te vragen staat ze voor mij klaar. Geen verwachting of een wekker naast mijn bed, steeds kan ik zelf kiezen, niets dat mij van mijn rust belet.


De plek waar ik woon daar is tijd voor mijn ziel en tijd voor mijn noden, toch is ze mij destijds onvoorwaardelijk geboden. Die fantastische plek daar kwam ik zomaar terecht, na zoveel jaar van een intens gevecht. De plek waar ik woon, ontstaan uit pijn en uit diepe wonden, maar wat een geschenk dat ik in mezelf heb gevonden.

**Ken Heylen**