Geboren als een helder plasje, ongeschonden en vrij. Zuiver
en doorzichtig, de bodem nog dichtbij. Afhankelijk van de omgeving, van de
natuur er omheen, van dieren in het bos, soms lief en soms gemeen. Zullen ze de
helderheid respecteren het laten zijn zoals het is, of lopen ze er doorheen en
slaan ze de bal mis.
Angstig wacht het plasje af voor hoe de omgeving er mee om
zal gaan. In hoeverre zal men de kwetsbaarheid respecteren, in hoeverre mag het
bestaan. Zoveel nood aan bescherming en een hechte band. Iemand die er nooit
zal instappen maar het bewondert van aan de kant. Iemand die de zuiverheid zal respecteren
en het beschermt voor gevaar, iemand die
jouw bodem steeds zal blijven zien en zegt je bent het waard.
**Ken Heylen**
Geen opmerkingen:
Een reactie posten