De generatie flink zijn en gehoorzamen

Al heel snel leerde je het, braaf in het rijtje lopen, doen wat van je wordt verwacht.  Zo is het nu eenmaal de ouders hebben de macht.
Ze schrikken op wanneer je voor jezelf opkomt, je eigen stem laat horen.
Ze bedoelen het goed maar geven je de boodschap dat je ze met wie je diep van binnen bent
niet kan bekoren.
 
Mama en papa zeggen het… dus zal het wel zo zijn, waarom? “Omdat ik het zeg” het
klinkt als een hels refrein. Wat moet ik dan met al mijn dromen? Hoe wordt ik
wie ik diep van binnen ben? Het lijken zo’n wijze mensen, alles weten ze beter,
wat ben ik dan nog tegenover hen?
Ze wilden je beschermen maar deden dat ‘te’ goed, ze beschermden je voor jezelf,
nu is dat alles wat je nog doet. Je leerde het zo goed weg te stoppen, je
dromen, je wensen, het kind dat je diep van binnen bent. Geofferd voor
liefde en waardering, begraven onder verwachtingen tot het  zichzelf niet meer kent.
**Ken Heylen**