De stroom

Gevangen in de stroom, waar gaan we toch naar toe. Omringd door al die golven we worden dat zo moe. We leveren een strijd maar weten niet meer waar we zijn, de stroom die ons leven vorm geeft als een misleidend refrein.

Gevangen in de stroom, haastig en gestuurd. Maar niemand die echt weet hoelang de treinrit duurt. Te haastig om naar buiten te kijken, om stil te staan bij de schoonheid om ons heen. Toch stappen we elke dag terug op, toch zijn we steeds terug op de been. Steeds weer die prestaties, steeds weer dat bewijzen. Maar wat we ook doen, we vallen naast de prijzen.

Gevangen in de stroom, we zijn dat zo gewoon. Het vechten voor waardering het werken voor ons loon. Wanneer is het genoeg, wanneer zijn we voldaan? Wanneer leren we zwemmen, en gaan we ‘echt’ bestaan.