Vernietigd, pijn gedaan, vernederd, liefde
werd afgepakt
Verlaten, weggeduwd, afgedankt, zo veel
gevoelens en toch had niemand het in de gaten.
Gepest door men eigen ouders, onbewust maar
toch zo pijnlijk. Warmte is voor mij zo onwaarschijnlijk
Zoveel dingen meegemaakt, maar niets doet zo
zeer dan mijn leeggelaten hart dat door niemand werd aangeraakt.
De eenzaamheid, die diepte van een pijnlijk
dal. De eeuwige strijd om er niet in te verdwijnen,
De top was een droom, wanneer zou die storm
stoppen, waarom bleef er steeds meer druk verschijnen.
Nog zo klein en al zo klimmen, zo vechten om
me aan die berg vast te klampen, de enige houvast die ik had. Toch voelde ik
dat dit mij zou helpen op mijn levenspad.
Nu ben ik de onbevreesde berggids, nu leer
ik anderen klimmen in het gebied dat ik zo goed ken. Alle dalen en nu ook de
hoogtes waar ik nimmer bang voor ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten