Ik
woon in een droom, een droom van mij. Het is mijn coconnetje, niemand kan
erbij.
Ik
woon in een droom, ver weg van hier. Een wereld zonder zorgen, enkel plezier.
Wordt
het me te veel, keer ik weer terug naar
daar. De plek waar ik woon zonder gevaar.
Veilig
en geborgen met al waar ik van geniet. Een plek waar ik mezelf kan zijn en
niemand me ziet
De
plek waar ik woon daar hangt zo’n heerlijke rust, Alles wat ik me wensen kan,
beleef ik er bewust
De
plek waar ik woon, daar hoef ik niet sterk te zijn. Mijn hart is daar vrij van verdriet en van
pijn.
Een
plek helemaal zoals ik ze wil, zonder bezwaar, Zonder iets van me te vragen
staat ze voor mij klaar. Geen verwachting of een wekker naast mijn bed, steeds
kan ik zelf kiezen, niets dat mij van mijn rust belet.
De plek waar ik woon daar is tijd voor
mijn ziel en tijd voor mijn noden, toch is ze mij destijds onvoorwaardelijk geboden.
Die fantastische plek daar kwam ik zomaar terecht, na zoveel jaar van een
intens gevecht. De plek waar ik woon, ontstaan uit pijn en uit diepe wonden,
maar wat een geschenk dat ik in mezelf heb gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten