Er was eens een sprookje van slechts 120 woorden. Alle
personages uit sprookjesland lachten toen ze het hoorden. “Haha, wie wil daar
nu aan mee doen, dit is gewoon een grap. Wie kunnen we uitlachen wie zet de
stap.” Ondanks al het gelach en gespot, stapte
één iemand gedreven naar voor en sprak de woorden: Hebben jullie dan echt niets
geleerd van al die jaren dat we leven? Het gaat niet om de held uit hangen, het
gaat erom mensen hun hart te raken, al is het maar voor heel even. Hen een
levensles aanbieden die het beste in hen naar boven brengt. Ons bestaan gaat dus
niet om tijd maar om wat je in die tijd schenkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten