Zolang voer ik op zee, zelden ergens aanmeren, nergens was het mooi genoeg. Ik zocht naar een land dat ik niet kende, een land waarvan men zei dat het niet bestaat. Toch wou ik nimmer vrede nemen met minder dan waar ik me thuis voel. Na lang ronddobberen met veel verdriet en honger besloot ik me toch voor enkele landen open te stellen. Ik leerde daar vele rijke lessen, eigenlijk leerde ik daar ontdekken wat ik nodig heb ik mijn leven. Van elk land nam ik een wijsheid mee …maar daar zat ik weer in mijn boot. De landen waren projecten, ontdekkingen die ik nodig had, maar ik mis nog 1 ding, een thuis. Een land waar al wat ik geleerd heb aanwezig is en waar het verhaaltje klopt. Een land waar ik mezelf kan zijn en waarbij ik een innerlijke rust ervaar en het onmogelijk wordt om daar ooit weg van te gaan, gewoon omdat mijn lichaam en mijn ziel er naar verlangt en zich er mee verbonden heeft.
**Ken Heylen**
Geen opmerkingen:
Een reactie posten